-
powtarzanie wyrazów5.04.20025.04.2002Kiedy byłem w szkole, moja polonistka zawsze poprawiała mi na czerwono zdanie: „Moim ulubionym okresem jest okres romantyzmu”. Oczywiście chodziło o powtórzenie słowa okres. Wtedy mnie to bulwersowało, dziś zgadzam się z oceną polonistki. Niemniej w wielu przypadkach powtórzenie tego samego wyrazu jakoś mnie nie razi.
Pomijam tu oczywiście przypadki, kiedy chodzi o świadomy zamysł stylistyczny; pomijam wszelkie dilogie, anafory itp. Chodzi mi o zwykły tekst i o takie sytuacje, gdy trudno ocenić, czy powtórzenie już jest nadużyciem, czy jeszcze nie. W niniejszym pytaniu powtarzają się powtórzenie, przypadki, chodzi o, a także polonistka, którą mogłem zastąpić nauczycielką, ale nie zrobiłem tego, ponieważ wydaje mi się, że nie trzeba. Ale może trzeba?
Albo takie zdanie: „Przydawka stojąca przed rzeczownikiem opisuje go, stojąca po nim – klasyfikuje”. Czy jest istotne, by silić się na wyszukiwanie synonimu i zamiast drugiego stojąca pisać następująca? Albo w ogóle pominąć imiesłów? (Wystarczyłoby samo po nim).
Kiedy piszę sobie sam, niespecjalnie się tym przejmuję. Problem zaczyna się wtedy, kiedy dziecko prosi, by mu sprawdzić wypracowanie. Sprawdzam, nie razi mnie, a potem nauczycielka uznaje to i owo za błąd, w moim przekonaniu nieraz na wyrost.
Nie oczekuję w tej kwestii surowych uregulowań. Wierzę w to, że użytkownik języka ma tu stosunkowo dużą swobodę. Niemniej nie chciałbym za bardzo zabrnąć w liberalizm, bo może się okazać, że jednak…
Liczę (jak zawsze) na krótką odpowiedź, ale równocześnie wdzięczny byłbym za wskazanie, gdzie mógłbym znaleźć obszerniejsze omówienie tego zagadnienia.
Dziękuję.
-
Przymiotniki od nazw regionów ze świata Pokémonów
25.02.2022W grach i serialu Pokémon występują regiony, które wymieniłem poniżej. Jak poprawnie utworzyć od nich przymiotniki (przydają się, gdy mowa o regionalnych formach pokemonów)? Czy dodawanie końcówki "-(i)ański" to zbytnie uproszczenie (kalka z angielskiego)? Czy najprościej dodać po prostu końcówkę "-(ń)ski"? Kanto, Johto [dżoto], Hoenn [hoen], Sinnoh [sino], Unova, Kalos, Alola, Galar, Hisui (nie wiem czy w polskiej wersji będzie czytane jak nazwa [hisuj], czy [hisłej]).
-
Przymiotnik od nazwiska Marcuse, czyli marcuseański/ Marcuseański10.10.201810.10.2018Dzień dobry,
chciałabym wiedzieć, jak utworzyć przymiotnik od nazwiska Herberta Marcusego.
Załączam wyrazy szacunku
Patrycja Maj-Palicka
-
pytania dwa22.03.201322.03.2013Czy w tytule wiersza Mokradła mokradła powinien być przecinek miedzy słowami?
Czy określenie ze sokiem może być użyte (ale bez cudzysłowu) w wierszu? Czy to jest błąd ortograficzny, czy jakiś inny? -
skróty wielkimi literami17.06.201517.06.2015Szanowny Panie Profesorze,
chciałabym zapytać o skróty N.N. (nomen nescio) i PS / P.S. (postscriptum). Skąd taki zapis? Chodzi mi o wielkie litery. Wydaje mi się, że w większości skrótów w języku polskim występują małe litery. -
twoje – swoje21.09.201321.09.2013Jak można prosto wytłumaczyć, dlaczego nie mówimy: „Pokaż nam twoje mieszkanie”, tylko: „Pokaż nam swoje mieszkanie”? Prosto, czyli bez odwoływania się do pojęć gramatycznych. Argumentacja, że tak każą słowniki, nie daje niestety pożądanego rezultatu.
-
w czy we? – po raz kolejny4.10.20104.10.2010Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy przyimków w i we. Zdaję sobie sprawę, że tego drugiego używamy m.in. wtedy, gdy postępuje za nim wyraz zaczynający się od spółgłoski [w] lub [f] i jeszcze jednej spółgłoski. A co w przypadku niedawnej wiadomości, jaka pojawiła się w gazetach: „Artur Boruc w(e) Fiorentinie”? Teoretycznie powinno być tu w, ale prosto się tego raczej nie wymawia.
Z wyrazami szacunku
Tomasz Romaniuk -
w Singen czy w Singenie?6.04.20106.04.2010Czy możemy odmieniać nazwy zagranicznych miast, które nie zostały przetłumaczone na język polski? Na przykład Singen: „Byłem w Singenie” czy „Byłem w Singen”. Która forma jest poprawna?
Bardzo dziękuję. -
antagonisty i agonisty20.01.201120.01.2011Szanowni Państwo!
Właśnie zmagam się z tekstem o lekach, spośród których niektóre są antagonistami, inne zaś agonistami. I tutaj pojawił się mój problem; otóż czy leki te to agonisty / antagonisty, czy też – pomimo swojej nieożywionej natury – agoniści / antagoniści? W Internecie ta druga wersja wydaje się zdecydowanie przeważać, ale to z kolei rodzi kolejne problemy, gdyż wtedy konsekwentnie należałoby pisać np. działają oni, a nie działają one.
Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości. -
Co chcesz? Czego chcesz?23.12.201323.12.2013Jak należy poprawnie odmienić: „Dziecko, które dostaje, co chce” czy „… dostaje, czego chce”?